سفیانی ابتدا به جنگ با ابقع مي‌پردازد و پس از آن اصهب را سرکوب مي‌کند و بر شام استیلا مي‌یابد. چنان‌که امام باقر(ع) در حدیث معتبری فرموده‌اند: «اوّلین سرزمینی که خراب مي‌شود، سرزمين شام است. در این هنگام سه پرچم (لشكر) با یکدیگر به نزاع برمي‌خیزند: پرچم اصهب و ابقع و سفیانی. سفیانی با ابقع مواجه مي‌شود و با یکدیگر مي‌جنگند. سفیانی او و یارانش را مي‌کشد و پس از آن اصهب را مي‌کشد».6 هم چنین در روایتی دیگر آمده است: «هنگامي ‌که کافر در شام به هلاکت برسد، اصهب کافر قیام می‌کند وتسخیر مرکز (شام) بر او سخت مي‌شود و طولی نمي‌کشد که او نیز کشته مي‌شود و حکومت به اتراک مي‌رسد و در شام گرانی پدید آید و رویدادها پشت سر هم روی مي‌دهد و در هر قدمي‌جنگ برپا مي‌شود».7

در حدیث دیگری امام صادق(ع) مي‌فرمایند: «در آن هنگام سه پرچم در شام به اهتزاز درمي‌آید که پرچم‌های سفیانی، اصهب و ابقع است و مردم شام زیر این سه پرچم نبرد مي‌کنند». این حدیث به روشنی دلالت مي‌کند که خروج اصهب و ابقع با خروج سفیانی هم‌زمان است و طبعاً مقارن ظهورحضرت بقیّـ[‌الله(ع) و از نشانه‌های نزدیك بودن ظهور خواهد بود. بدون تردید شورش سفیانی از روزی که خروج کرده تا روزی که نام و نشانی از او باقی نباشد، از 14 ماه تجاوز نمي‌کند.8

علامه شهید سید محمد صادق صدر در سخنانی مي‌فرمایند: «دمشق (شام) در آن زمان میدان جنگ‌های داخلی و تنازعات مسلحانه میان گروه‌های سه‌گانه (تحت فرمان ابقع، اصهب و سفیانی که مانند مرکز ثقل نیروهای سیاسی و نظامي ‌می‌شود) خواهد شد. هر سه از صراط مستقیم حقّ منحرف گشته‌اند و هر کدام تاج و تخت و حکومت را برای خود مي‌طلبند. (روایات تفکرات و عقاید آنها را برای ما به روشنی بیان کرده‌اند) ابقع و سپاهیانش با سفیانی مي‌جنگند که منجر به پیروزی سفیانی وکشته شدن ابقع و یارانش مي‌شود. در جنگ سفیانی با اصهب هم، چنین اتفاقی تکرار مي‌شود و فاتح نهایی جنگ‌ها سفیانی است. این اتفاقات مصداق بارز این آیه است که: «فاختلف الأحزاب من بینهم فویلٌ للذّین کفروا من مشهد یومٍ عظیمٍ؛ احزاب با هم بر سرآنچه در میانشان بود اختلاف کردند پس وای بر آنها (از آنچه) برقیامت (برسرآنها خواهد آمد)».
10

در پایان باید گفت درگیری ابقع، اصهب و سفیانی و چیره شدن سفیانی بر آن‌دو از حوادث پیش از ظهور است که بر اساس روایات وارده به وقوع مي‌پیوندد.


ماهنامه موعود شماره 99