بشارت ظهور
در كتاب «باسك» كه از كتب مقدّسة هندوهاست چنين آمده است: دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخرالزّمان كه پيشواي ملائكه و پريان و آدميان باشد و حقّ و راستي با او باشد و آنچه در دريا و زمين‌ها و كوه‌ها پنهان باشد، همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمين و آنچه باشد، خبر دهد و از او بزرگ‌تر كسي به دنيا نيايد.
2
در كتاب جوكيان هندو دربارة بشارت ظهور منجي و رجعت گروهي از اموات در دوران حكومت عدالت‌گستر آن حضرت چنين آمده است: آخر دنيا به كسي برگردد كه خدا را دوست مي‌دارد و از بندگان خاصّ او باشد و نام او خجسته و فرخنده باشد. خلق را كه در دين‌ها اختراع كرده و حقّ خدا و پيامبر را پايمال كرده‌اند، همه را زنده گرداند و بسوزاند و عالم را نو گرداند و هر بدي را سزا دهد و يك كرور دولت او باشد.3
در كتاب «ريگ ودا» كه يكي از كتب مقدّس هند است، بشارت ظهور حضرت وليّ عصر(ع) چنين آمده است: ويشنو (نجات دهنده) در ميان مردم ظاهر مي‌گردد... او از همه قوي‌تر و نيرومندتر است ... در يك دست او شمشيري به مانند ستارة دنباله‌دار و در دست ديگر انگشتري درخشنده دارد (خاتم سليمان). هنگام ظهور وي، خورشيد و ماه تاريك شده و زمين خواهد لرزيد.
در كتاب «اوپانيشاد» كه يكي از منابع معتبر هندوها به شمار مي‌آيد، بشارت ظهور منجي چنين آمده است: اين مظهر ويشنو (مظهر دهم) در انقضاي كلّي يا عصر آهن، سوار بر يك اسب سفيد، در حالي كه شمشير برهنة درخشاني به صورت ستارة دنباله دار در دست دارد ظاهر مي‌شود و شريران را به طور کامل هلاك مي‌سازد و خلقت را از نو تجديد و پاكي را رجعت خواهد داد... اين مظهر دهم، در انقضاي عالم ظهور خواهد نمود.4
و در كتاب «پاتيكل» هندوها آمده است: چون مدّت روز تمام شود، دنياي كهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملك تازه، پيدا شود؛ از فرزندان دو پيشواي بزرگ جهان كه يكي «ناموس آخرالزّمان» و ديگري «صدّيق اكبر» يعني وصيّ بزرگتر وي كه «پشن» نام دارد. نام آن صاحب ملك تازه «راهنما» است. به حق پادشاه شود و خليفة «رام» باشد و حكم براند و او را معجزة بسيار باشد. هر كه پناه به او برد و دين پدران او را اختيار كند، سرخ روي باشد در نزد رام و دولت او بسيار كشيده شود و عمر او از فرزندان «ناموس اكبر» بیشتر باشد و آخر دنيا به او تمام شود و از ساحل درياي محيط و جزاير سرانديب و قبر آدم و از جبال القمر تا شمال هيكل زهره تا سيف البحر و اقيانوس را مسخّر گرداند و بتخانة سومنات را خراب كند و جگرنات به فرمان او به سخن آيد و به خاك افتد. پس آن را بشكند و به درياي اعظم اندازد و هر بتي هر جا كه باشد، بشكند.5
جگرنات بتي است كه هندوها مظهر خدا مي‌دانند. بت‌ها به فرمان حضرت قائم(ع)، لفظ «لا اله الّا الله، محمّد رسول الله» را بر لب جاري و بر زمين سقوط خواهند كرد.
و در كتاب «ديد» هندوها آمده: پس از خرابيِ دنيا، پادشاهي در آخرالزّمان آشكار گردد كه پيشواي خلايق باشد و نام او منصور باشد و تمام عالم را بگيرد و به دين خود درآورد و همه كس از مؤمن و كافر را بشناسد و هر چه از خدا خواهد برآيد.