آخرین لحظات سیدالشهداء(ع) چگونه گذشت

آخرین لحظات سیدالشهداء(ع) چگونه گذشت

مهمترین واقعه روز عاشورا شهادت سیدالشهداء حسین بن علی علیه‌السلام است. در ادامه، قطره‌ای از آن دریای مصیبت عظمی و جانگداز بیان شده است.

 

امام اصحاب وفادار خود را صدا می‌زند

بعد از شهادت یاران باوفا، امام حسین علیه‌السلام پیوسته به راست و چپ می‌نگریست و هیچ یک از اصحاب و یاران خود را ندید جز آنان که پیشانی به خاک ساییده و صدایی از آنها به گوش نمی‌رسید، پس ندا داد:

«یا مُسْلِمَ بْنَ عَقیلٍ، وَ یا هانِیَ بْنَ عُرْوَةَ، وَ یا حَبیبَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ یا زُهَیْرَ بْنَ الْقَیْنِ، وَ یا یَزیدَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ یا یَحْیَی بْنَ کَثیرٍ، وَ یا هِلالَ بْنَ نافِعٍ، وَ یا إِبْراهِیمَ بْنَ الُحصَیْنِ، وَ یا عُمَیْرَ بْنَ الْمُطاعِ، وَ یا أَسَدُ الْکَلْبِیُّ، وَ یا عَبْدَاللَّهِ بْنَ عَقیلٍ، وَ یا مُسْلِمَ بْنَ عَوْسَجَةَ، وَ یا داوُدَ بْنَ الطِّرِمَّاحِ، وَ یا حُرُّ الرِّیاحِیُّ، وَ یا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، وَ یا أَبْطالَ الصَّفا، وَ یا فُرْسانَ الْهَیْجاءِ، مالی أُنادیکُمْ فَلا تُجیبُونی، وَ أَدْعُوکُمْ فَلا تَسْمَعُونی!؟ أَنْتُمْ نِیامٌ أَرْجُوکُمْ تَنْتَبِهُونَ؟

أَمْ حالَتْ مَوَدَّتُکُمْ عَنْ إِمامِکُمْ فَلا تَنْصُرُونَهُ؟ فَهذِهِ نِساءُ الرَّسُولِ صلی الله علیه و آله لِفَقْدِکُمْ قَدْ عَلاهُنَّ النُّحُولُ، فَقُومُوا مِنْ نَوْمَتِکُمْ، أَیُّهَا الْکِرامُ، وَ ادْفَعُوا عَنْ حَرَمِ الرَّسُولِ الطُّغاةَ اللِّئامَ، وَ لکِنْ صَرَعَکُمْ وَاللَّهِ رَیْبُ الْمَنُونِ وَ غَدَرَ بِکُمُ الدَّهْرُ الخَؤُونُ، وَ إِلّا لَما کُنْتُمْ عَنْ دَعْوَتی تَقْصُرُونَ، وَلا عَنْ نُصْرَتی تَحْتَجِبُونَ، فَها نَحْنُ عَلَیْکُمْ مُفْتَجِعُونَ، وَ بِکُمْ لاحِقُونَ، فَإِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ».

ای مسلم بن عقیل! ای هانی بن عروة! ای حبیب بن مظاهر! ای زهیر بن قین! ای یزید بن مظاهر! ای یحیی بن کثیر! ای هلال بن نافع! ای ابراهیم بن حُصَین! ای عمیر بن مطاع! ای اسد کلبی! ای عبداللَّه بن عقیل! ای مسلم بن عوسجه! ای داود بن طرمّاح! ای حرّ ریاحی! ای علی بن الحسین! ای دلاورمردان خالص! و ای سواران میدان نبرد! چه شده است شما را صدا می‌زنم ولی پاسخم را نمی‌دهید؟ و شما را می‌خوانم ولی دیگر سخنم را نمی‌شنوید؟ آیا به خواب رفته‌اید که به بیداری‌تان امیدوار باشم؟ یا از محبّت امامتان دست کشیده‌اید که او را یاری نمی‌کنید؟

این بانوان از خاندان پیامبرند که از فقدانتان ناتوان گشته‌اند. از خوابتان برخیزید، ای بزرگواران! و از حرم رسول خدا در برابر طغیانگران پست، دفاع کنید.

ولی به خدا سوگند! مرگ، شما را به خاک افکنده، و روزگار خیانت پیشه با شما وفا نکرده، وگرنه هرگز از اجابت دعوتم کوتاهی نمی‌کردید، و از یاریم دست نمی‌کشیدید، آگاه باشید، ما در فراق شما سوگواریم و به شما ملحق می‌شویم، إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ». (7)

 

امام حسین علیه‌السلام فرمود: سلامم را به شیعیانم برسان

 

ادامه نوشته

تسلیت تاسوعا و عاشورای حسینی

 

شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفای ایشان خدمت محضر اقا بقیه الله (عج) و شیعیان جهان تسلیت عرض می کنم انشاالله که به زودی در رکاب مولایمان مهدی (عج) انتقام خون حسین و یاران فداکارشون رو از یزیدیان زمان بگیریم و لیاقت شهادت در رکاب حضرت صاحب الزمان رو داشته باشیم...

دیدگانت‌ پر اشک‌، لبانت‌ خشکیده‌، 
سینه‌ ات‌ گداخته‌، قلبت‌ شعله‌ور، 
روحت‌ پرتلاطم‌، لیکن‌ مهار نفست‌ برمشت‌. 
سرود ایمان‌ بر لب‌، نوای‌ توحید در کام‌،
یاد خدا در دل‌، دستار پیامبر بر سر، 
کهنه‌پیرهن‌ امانت‌ مادر بر تن‌، بزم‌ اشکواره‌ در پیش‌.

ای‌ حسین‌، ای‌ رازدار منزل‌ وحی‌؛ 
غم‌ سرای‌ خیمه‌ هایت‌، سوزش‌ قلب‌ زنانت‌، 
گریه‌نوباوگانت‌، آه‌ و سوز خواهرانت‌،
العطش‌ از دخترانت‌، عالمی‌ را اشک‌ ریزان‌ می‌کند! 
ای‌ حسین‌ ای‌ رهنمای‌ راه‌ ایمان‌، 
ای‌ حسین‌ ای‌ جرعه‌ نوش‌ جام‌ یزدان‌،
کوفیان‌بد صفت‌، نامردمان‌ بی‌ مروت‌، 
گران‌ بی‌ فتوت‌، حیا از مادرت‌ زهرا س نکردند!

و گویی‌ احرام‌ به‌ تن‌ داران‌
در سرزمین‌ عرفات‌ دنبال‌ راه‌ توروند
که‌ تو فرزند مکه‌ و بط‌حایی‌، 
فرزند زمزم‌ و صفایی‌، پور حل‌ و منایی‌. 
گرگان‌ بیشة‌ شهوت‌، 
پارگان‌ تنت‌ را تن‌ پاره‌ کردند،
روبهان‌ مرغزار حیله‌ دعوت‌نامه‌ها را به‌ شمشیر باز کردند
و حرامیان‌ بستر کفر دست‌ پلید خویش‌ را 
برای‌ بیعت‌ به‌سوی‌ تو گشودند
که‌ چه‌ نیک‌ فرمودی‌:
«ان‌ الدعی‌ بن‌ الدعی‌ قد رکز بین‌ اثنتین‌ بین‌ السله‌ والذله‌ و هیهات‌ منا الذلة‌ یا بی‌اللّ""ه‌ ورسوله‌ والمؤمنون‌ وحجور طابت‌ وطهرت‌ وانوف‌ حمیة‌ ونفوس‌ ابیه‌ من‌ ان‌ توثر طاعة‌اللئام‌ علی‌ مصارع‌ الکرام‌؛

الا ای محرّم!

 

الا ای محرّم!

 

از روزی که در نهر جانمان فرات سوز و علقمه عطش جاری ساخته اند،از شبی که در پیاله دلمان شربت گوارای ولایت ریخته اند،دلمان یک حسینیه پر شور است.

 

 

 

در حسینیه دلمان، مرغهای محبت سینه می زنند و اشکهای یتیم در خرابه چشم، بی قراری می کنند.

 

سینه ما تکیه ای قدیمی است، سیاهپوش با کتیبه های درد و داغ، که درب آن با کلید « یا حسین » باز می شود و زمین آن با اشک و مژگان، آب و جارو می شود.

 

ما دلهای شکسته خود را وقف اباعبدالله کرده ایم و اشک خود را نذر کربلا، و این « وقفنامه » به امضای حسین رسیده است.

 

صبحها وقتی سفره عزا گشوده می شود، دل روحمان گرسنه عاطفه و تشنه عشق می شود. ابتدا چند مشت «آب بیداری » به صورت جان می زنیم تا «خواب غفلت » را بشکنیم.

 

زیارتنامه را که می بینیم، چشممان آب می افتد و «السلام علیک » را که می شنویم، بوی خوش کربلا به مشام دل می رسد.

 

توده های بغض، در گلویمان متراکم می گردد و هوای دلمان ابری می شود و آسمان دیدگانمان بارانی!

الا اى محرم! تو به چشم و دل قهرمانان و آزاد مردان كه همواره بر ضد بیداد، قامت كشیدند و در صفحه سرخ تاریخ، زیباترین نقش جاوید را آفریدند، تو آن آشناى كهن یاد و دشمن‏ستیزى كه همواره در یادشانى

 

 

سر سفره ذکر مصیبت، قندان دهانمان را پر از حبه قندهای «یا حسین » می کنیم و نمکدان چشممان دانه دانه اشک بر صورتمان می پاشد، به دهان که می رسد، قند و نمک در کاممان می آمیزد و این محلول شور و شیرین با درمان عشق ماست و ما نمک گیر سفره حسین می شویم و این است که تا آخر عمر، دست و دل از حسین بر نمی داریم. 

 

 

آنگاه، جرعه جرعه زیارت عاشورا می نوشیم و سر سفره توسل، ولایت را لقمه لقمه در دهان کودکانمان می گذاریم.

 

در این خشکسالی دل و قحطی عشق، نم نم باران اشک، غنیمتی است!

 

خدایا! ما را به چشمه کربلا تشنه تر کن!

 

و تو ای محرم!

 

تو آن كیمیاى دگرگونه‏سازى كه مرگ حیات آفرین را - به نام «شهادت‏» به اكسیر عشقى كه در التهاب سر انگشت ‏سحرآفرینت نهفته است، چو شهدى مصفا و شیرین به كام پذیرندگان مى‏چشانى.

 

تو آن خشم خونین خلق خدایى كه از حنجر سرخ و پاك شهیدان برون زد.

 

تو بغض گلوى تمام ستمدیدگانى كه در كربلا ، نیمروزى به یكباره تركید و آن خون دل و دیده روزگار كه با خنجر كینه توز ستم، بر زمین ریخت.

 

الا اى محرم! تو به چشم و دل قهرمانان و آزاد مردان كه همواره بر ضد بیداد، قامت كشیدند و در صفحه سرخ تاریخ، زیباترین نقش جاوید را آفریدند، تو آن آشناى كهن یاد و دشمن‏ستیزى كه همواره در یادشانى.

 

الا اى محرم!..

 جواد محدثی- بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

تبریک عید سعید غدیر خم

تبریک عید سعید غدیر خم

عید سعید غدیر خم و جشن ولایت امام علی (ع) بر اقا بقیه الله (عج) و همه شیعیان مولا امیرالمومنین علی (ع) مبارک باد ....

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پنجشنبه هشتم شهریورماه و هجدهم ذی‌الحجه مصادف با عید سعید غدیر خم است. این روز به‌دلیل انتصاب امیرالمؤمنین(ع) به خلافت عالم و آدم از سوی خداوند و ابلاغ پیامبر گرامی اسلام(ص) به‌عنوان مهم‌ترین عید مسلمانان به‌خصوص پیروان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) محسوب می‌شود، به همین مناسبت گفتگویی را با حجت‌الاسلام والمسلمین «علیرضا پیروزمند» استاد حوزه و دانشگاه و عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی ترتیب دادیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

* عید غدیر خم در روایات اهل‌بیت(ع) با عنوان «عید الله الاکبر» یاد شده است و به‌تعبیر دیگر، از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین اعیاد مسلمانان به‌شمار می‌رود، به‌نظر شما علت این موضوع چیست؟

حجت‌الاسلام والمسلمین پیروزمند: یکی از مزایای فرهنگی اسلامی این است که مهندسی زمان‌ها و مکان‌ها به‌گونه‌ای شده است که مؤمنان به‌صورت‌های مختلف به ذات مقدس الهی متصل شوند، از جمله این مکان‌ها مساجد است که در اوج آن مسجد الحرام به‌عنوان مرکزی برای اتصال بیشتر به خداوند متعال است. مشاهد مشرفه و حرم‌های اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نیز چنین خاصیتی دارد، خداوند متعال در آیه 36 سوره مبارکه نور می‌فرماید: «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ». علاوه بر این، بخشی از آموزه‌های اهل‌بیت(ع) بیانگر جایگاه ویژه برخی ایام و اوقات در طول سال است که از جمله آنها، اوقات اقامه نماز، بین الطلوعین، شب‌های قدر، نیمه شعبان، عید غدیر و ... است.

* هر اتفاقی که ابلیس را برآشفته کند، عید مسلمانان است

روز جمعه هم عید است و حتی در روایتی داریم که امیرالمؤمنین(ع) فرمود: هرروزیکهدر آنگناه نشودهمانروز،روز عید است. امام علی علیه‌السلام فرمود: «کُلُّ یَومٍ لایُعصَی اللهُ فیهِ فَهُوَ یَومُعیدٍ» (نهج‌البلاغه، کلمات قصار، شماره 428)، اما همان‌طور که مطرح کردید روز عید غدیر میان سایر اعیاد اعم از عید قربان و عید فطر و ... از اهمیت و جایگاه بیشتری برای مسلمانان جهان برخوردار است. «عید الله الاکبر» بودن عید غدیر ویژگی دیگری است که فقط برای عید غدیر مطرح شده است. در این اعیاد راه بر ابلیس و ایادی او برای وسوسه و شیطنت بیشتر بسته شده است و در مقابل، راه برای رشد و حرکت به‌سوی ارزش‌های الهی در این ایام و اعیاد بیشتر به‌روی انسان‌ها گشوده می‌شود، بنابراین هر اتفاقی در عالم که ابلیس و ایادی او را برآشفته و محدود کند، عید برای مؤمنان خواهد بود.

 

* روایت امام صادق(ع) از شدت ناراحتی ابلیس از وقوع جریان غدیر

 

امام صادق(ع) در روایتی به‌نقل از پدر بزرگوارشان امام باقر(ع) شدت ناراحتی ابلیس از وقوع جریان غدیر را این‌گونه بیان می‌فرماید: «إِنَّ إِبْلِیسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ‏ لُعِنَ‏، وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ یَوْمَ‏ بُعِثَ‏ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ یَوْمَ الْغَدِیرِ». ابلیس ملعون چهار بار ناله سر داده است؛ روزى که مورد لعن خدا واقع شد، روزى که به زمین هبوط کرد، روزى که پیامبر اکرم(ص) مبعوث شد و روز عید غدیر (قرب‌الاسناد، ص9).

 

 

ادامه نوشته