چهل يكم : درود فرستادن بر آن حضرت
چهل دوم : هديه كردن ثواب نماز به آن جناب
چهل سوم : هديه نماز مخصوص
چهل چهارم : نماز هديه به آن حضرت به گونه مخصوص و در وقت معين
چهل پنجم : اهداء قرائت قرآن به آن حضرت
چهل ششم : توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسيله آن حضرت
چهل هفتم : داد خواهي و توجه نمودن و عرض حاجت برآن حضرت
چهل هشتم : دعوت كردن مردم به آن حضرت
چهل نهم : رعايت حقوق آن حضرت و مواظبت بر اداي ان ها و رعايت وظايف
پنجاهم : خشوع دل هنگام ياد آن حضرت
پنجاه يكم : عالم بايد عملش را آشكار كند
پنجاه دوم : تقيه كردن از اشرار و مخفي داشتن راز از اغيار
پنجاه سوم : صبر كردن بر اذيت و تكذيب و ساير محنت ها
پنجاه چهارم : در خواست صبر از خداي متعال
پنجاه پنج : سفارش كردن به يكديگر به صبر در زمان غيبت حضرت قائم
پنجاه ششم : پرهيز از مجالسي كه نام آن حضرت در ان ها مورد تمسخر باشد
پنجاه هفتم : تظاهر با ستمگر و اهل باطل چ
پنجاه هشتم : ناشناس ماندن و پرهيز از شهرت يافتن
پنجاه نهم : تهذيب نفس

شصتم : اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت

شصت يكم : متفق شدن بر توبه واقعي و بازگرداندن حقوق به صاحبان ان ها
شصت دوم و شصت سوم : پيوسته به ياد آن حضرت بودن و به آدابش عمل كردن
شصت چهارم : دعا به درگاه الهي براي جلوگيري از نسيان ياد آن حضرت
شصت پنجم : اينكه بدنت نسبت به آن حضرت خاشع باشد
شصت ششم : مقدم داشت خواست آن حضرت بر خواست خود
شصت هفتم : احترام كردن نزديكان و منسوبين به آن حضرت
شصت هشتم : بزرگداشت اماكني كه به قدوم ان حضرت زينت يافته اند
شصت نهم و هفتادم : وقت ظهور را تايين نكردن و تكذيب وقت گذاران
هفتاد يكم : تكذيب كردن مدعيان نيابت خاصه از آن حضرت در زمان غيبت كبري
هفتاد دوم : در خواست ديدار آن حضرت با عافيت و ايمان
هفتاد سوم : اقتدا و تأسي جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت
هفتاد چهارم : حفظ زبان از غير ياد خداوند و مانند ان
هفتاد پنجم : نماز آن حضرت
هفتاد ششم : گريستن در مصيبت مولايمان شهيد مظلوم حضرت ابي عبدالله الحسين
هفتاد هفتم : زيارت قبر مولايمان امام حسين
هفتاد هشتم : بسيار لعنت كردن بر بني اميه در آشكار و پنهان
هفتاد نهم : اهتمام در اداي حقوق برادران ديني
هشتادم : مهيا كردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن جناب