عبدالله بن ولید می گوید بر امام صادق ـ علیه السلام ـ وارد شدیم در زمان مروان آن حضرت به ما فرمود شما از كجایید (اهل كجایید) ما گفتیم: از اهل كوفه. حضرت فرمود: نیست سرزمینی از سرزمینها و شهری از شهرها كه بیشتر از اهل كوفه به ما محبت داشته باشد (یعنی اهل كوفه بیشتر از تمام شهرها به اهل بیت محبّت می‌ ورزند)....(1)

اگر این روایت را خاص آن زمان بدانیم بالاخره این نتیجه را می گیریم كه بی وفایی زمان خاصی باعث نمی‌شود كه در هر زمان آنها اهل بی وفایی باشند بلكه در زمان امام صادق ـ علیه السلام ـ مورد مدح آن حضرت قرار می گیرند.

در روایت دیگری از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده كه حضرت فرمود:

ولایت ما بر آسمانها و زمین و كوهها و شهرها عرضه شد و هیچ كدام ولایت ما را چون اهل كوفه قبول نكردند.(2)

پس با وجود این كه روایات معلوم می شود بی وفایی گروهی خاصی باعث نمی شود كه در تمام زمانها اهالی یك شهر متهم به بی وفایی گردند. بلكه در هر زمانی باید اهل آن جا را به خصوصه مورد امتحان قرار داد تا معلوم شود آیا مؤمنان راسخی در اهداف خود هستند یا نه.

ثالثاً، مكان كوفه مكان مقدسی است شاید به اعتبار قداستی كه دارد خداوند اراده فرموده كه مقر حكومتی تنها منجی عالم و یگانه مصلح جهانی در این مكان مقدس باشد (ما كه از مصالح و حكمت الهی بی‌خبریم) و این ربطی به وضعیت مردم آن جا ندارد كه آیا در تاریخ سابقه خوبی دارند یا ندارند.

روایاتی در این باب وجود دارد كه ولایت بر قداست مكان كوفه می باشد از جمله این روایات:

امام صادق ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: كوفه باغی از باغهای بهشت است در آن قبر نوح و ابراهیم و... قبر سید اوصیاء امیر المؤمنین آن جاست.(3)

امام صادق ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: یك درهم انفاق در كوفه مانند 100 درهم انفاق در غیر كوفه به حساب می آید و دو ركعت نماز خواندن در كوفه 100 ركعت به حساب می آید.(4)

رابعاً: حكومت حضرت جهانی است و وقتی مقر حكومت خود را كوفه قرار می‌دهد دیگر اختصاص به مردم آن جا ندارد بلكه مقر حكومتی آن حضرت مربوط به تمام جهان است.

«خداوند از میان سرزمین‌ها چهار تا اختیار فرمود: «والتین و الزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین» تین مدینه است و زیتون بیت المقدس، طور سنین كوفه و هذا البلد الامین مكه است. (سفینة البحار، ج 7، ص 543)



برای مطالعه بیشتر به كتابهای زیر مراجعه نمایید:
1. مهدی موعود، مترجم علی دوانی؛
2. الارشاد شیخ مفید.



پی نوشتها :
1- ر.ك: سفینة البحار، محدث قمی، ج 7، ص 544، به نقل از المناقب، دار الاسو، چ سوم، 1422.
2- ر.ك: همان، ص 546، به نقل از بصائر الدرجات.
3- ر.ك: همان، ص 544، به نقل از فرحة النحری.
4- ر.ك : همان، ص 543، به نقل از كامل الزیارة.
بخش مهدویت تبیان

منبع:

مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات