يك زماني مجاهدينِ خلق (منافقين) هم دوست داشتند كه مردم با آنها باشند، پس فكر مي كردند مردم با آنها هستند؛ و دچار توهّم و خيالات شده بودند. اين طبيعتِ بشر است كه وقتي يك چيزي را دوست دارد، واقعيتهاي عالم را مطابق خيالات خود تصور مي كند. تنها راه نجات از توهمات صفاي باطن و بكارگيري عقل است، كه بعضي ها از آن محرومند.
نظير اين توهمات آن است كه امروزه بعضيها هستند كه دوست دارند ظهور عقب بيفتد و هر علامتي از علائم نزديك بودن ظهور را مي بينند، مي گويند نه! اصلاً معلوم نيست اين همان علامت باشد، ممكن است ظهور دويست هزار سال ديگر اتفاق بيفتد. چون دوست ندارند ظهور به اين زودي ها رخ بدهد براساس تخيلات خود آن را به تأخير مي اندازند. هر تحولي كه در عالم و منطقه رخ مي دهد و كاملا به حوادث قبل از ظهور شباهت دارد، نگاه غير آخرالزماني مي كنند. معلوم نيست چرا از نزديك بودن ظهور احساس خطر مي كنند؟ در تطبيق حوادث با پيشگويي هاي مربوط به آخرالزمان بايد دقت و احتياط كرد ولي نه اينكه به طور كلي ذهنها را منصرف كنيم و تأمل نكنيم.
اما نكته مهمي كه در اين تحولات منطقه ديده مي شود و مي تواند از علائمِ نزديك بودن ظهور باشد اين است كه استكبار جهاني مجبور شده است تا حدّي خود را همراه با اين قيامها نشان بدهد. نظام سلطه از يك زماني متوجّه شد كه ديگر با اين دولتهاي فاسدِ منطقه نمي تواند به مطامعِ خود برسد؛ لذا شروع كرد به زدنِ ساز مخالف با اين دولتها و اين حركت را با مخالفت با صدام كه مزدورِ خودشان بود، آغاز كرد. در ارتباط با تونس و مصر نيز، همراهي استكبار جهاني كم كم خود را نشان مي دهد. آنها وقتي مي بينند قدرتِ مقابله با اين موجِ اسلام خواهي را ندارند به ناچار با آن همراهي مي كنند تا در فرصت مناسب بر اين موج سوار شوند و اين حركت را به سوي اهدافِ خود منحرف نمايند. وقتي مي بينند ديگر نمي توانند عناصر وابسته به خودشان را در قدرت نگه دارند، با قيام مردم همراهي مي كنند تا قيام مردم را منحرف كنند. اين مرحله اول ترفند آنهاست. حالا شما فكر كنيد مراحل بعدي چگونه عمل خواهند كرد؟ طبيعي است تا جايي پيش بروند كه يك قيام اسلام خواهانه به ظاهر ضد استكبار را در منطقه شكل دهند و با تظاهر به اسلام گرايي و مبارزه با صهيونيسم، ابتدا شكل ظاهري جغرافياي سياسي خاورميانه را بهم بريزند و سپس به قتل عام مسلمانان اقدام نمايند؛ حتي شايد به ظاهر به اسرائيل هم حمله كنند!
تغيير نقشه خاورميانه آرزوي آنهاست تا بتوانند در شرايط جديد بهتر به مطامع خود برسند و اين كار را بايد با نيرويي از ميان خود مسلمانان انجام دهند. نيروهاي غربي با حضور در منطقه نتوانستند كاري انجام دهند. و اين وضعيت كاملا شبيه است به آنچه درباره سفياني در روايات مي خوانيم. ظهور سفياني هم كه از علائم قطعي ظهور است، چنين پديده اي است. حالا چرا بايد اين همه شباهت را بي دليل انكار كنيم؟
استكبار جهاني با طي چند مرحله اين هدفِ شوم ِ خود را تعقيب مي كند: مرحله اول: با قيامهاي اسلامي و اسلام خواهي مردم منطقه، همراهي مي كند تا بتواند آنها را منحرف و به سمت منافع خود هدايت كند. مرحله دوم: اينكه خودش هم در منطقه يك قيام راه بياندازد. يك قيام اسلام خواهانه كه باطناً به نفع اسرائيل است ولي ظاهراً عليه اسرائيل. مرحله سوم: با همين قيامِ به ظاهر اسلام خواهانه توسط عناصر دست نشانده خود، مسلمانها را قتل عام كند. البته در اجراي اين نقشي شوم تا حدودي موفق خواهند شد و زحماتي براي مسلمانان ايجاد خواهند كرد، ولي به هيچ وجه جلوي نابودي استكبار و صهيونيسم و به عبارتي ديگر تمدن غرب گرفته نخواهد شد. در اين ميان، ايران اسلامي به عنوان اميد و الگوي مسلمانان منطقه همواره پايگاهي ثابت و استوار در استكبار ستيزي و اسلام خواهي باقي خواهد ماند تا همانطور كه امام راحل مي فرمودند پرچم را به دست صاحب اصلي آن برسانيم. حالا متوهمين داخلي كه هم پيمان متقلّبين خارجي هستند حساب كار خودشان را بكنند.



فارس نیوز