در تعدادی از روایات، زمان آخرین مرحلهء زمینه سازی آنان که متصل به ظهور حضرت مهدی(ع) است مشخص گردیده که شش سال خواهد بود.

از محمد بن حنفیه( فرزند امام علی(ع) ) نقل شده است که فرمود:

*درفش های سیاهی از بنی عباس و پس از آن درفش های سیاه دیگری از خراسان خروج می کنند که حاملان آنها کلاه سیاه و لباس سفید بر تن دارند، پیشاپیش آنان مردی است که وی را شعیب بن صالح می نامند. او از قبیلهء بنی یمنم است. آنان نیروهای سفیانی را شکست داده و در بیت المقدس فرود می آیند تا مقدمهء حکومت حضرت مهدی(ع) را فراهم آورند. تعداد ۳۰۰ تن دیگر از شام به او می پیوندند، فاصلهء خروج او تا تقدیم زمام امور به حضرت مهدی(عج) ۷۲ ماه می باشد.*

آغاز حکومت حضرت مهدی(عج) از ایران:

در روایات، حدیثی است که صراحت دارد، آغاز نهضت حضرت مهدی(ع) از ناحیهء مشرق خواهد بود. از امیر مؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود:

*آغاز ظهور او از مشرق است، زمانیکه این امر پیش آمد، سفیانی خروج می کند.*

و از طرفی آنچه که علماء برآن اتفاق دارند و در روایات به نحو تواتر وارد شده این است که ظهور آن حضرت از مکّه است، بنابراین باید مراد از گفتهء امیرمؤمنان(ع) که فرمود: *آغاز نهضت او از ناحیهء مشرق است* یعنی آغاز و شروع نهضت وی از مشرق، یعنی ایران است. و همچنین دلالت دارد که آغاز نهضت آن حضرت، قبل از خروج سفیانی بوده و فاصلهء بین آغاز امر او و خروج سفیانی، مدتی نه کوتاه و نه طولانی است.

امتِ محمّد(ص) و حکومت مردی از اهلبیت:

روایات دلالت دارد که سیّد بزرگواری از ذریّهء اهل بیت(ع) پیش از ظهور حضرت قائم(ع) حکومت می کند و مقدماتِ دولت آن حضرت را فراهم می نماید، مردم را متوجه تقوا و پرهیزکاری می نماید و طبق احکام اسلام عمل می کند. وی اهل سازش و رشوه گیری نیست، این سیّد که ذکر آن در روایات آمده است احتمال دارد مراد از او امام خمینی(ره) باشد.

روایاتِ مربوط به قــم، و مرد موعود این شهر:

از زمرهء روایاتِ ظهور، بپا خاستن مردی از قم و یاران وی می باشد. از امام کاظم(ع) روایت شده است که فرمود:

*مردی از قم، مردم را به سوی خدا دعوت می کند، افرادی گرد او جمع می شوند که قلبهایشان همچون پاره های آهن ستبر است که بادهای تند حوادث، آنان را نمی لغزاند، از جنگ خسته نشده و نمی ترسند. اعتماد آنان بر خداست و سرانجامِ کار از آنِ پرهیزکاران است.*

نکتهء قابل توجه این است که، امام(ع) در روایت، تعبیر به "مردی از قم" نموده و نفرموده است از اهل قم، پس می توان این جمله را بر امام خمینی تطبیق داد. چه اینکه ایشان اهل خمین و ساکن قم می باشند و اینکه او "مردم را بسوی خدا دعوت می کند."

در روایتی از امام رضا(ع) نقل شده است که فرمود:

*خداوند از آنان(اهل قم) خشنود باشد، آنگاه فرمود: بهشت دارای هشت درب است که یکی از آنها مخصوص اهل قم می باشد، آنان بهترین پیروان ما از بین شیعیان جهان هستند، خداوند سبحان محبت و دوستی ما را در سرشت آنان قرار داده است.*

از این روایت معلوم می شود که امامان(ع)، از بدو تأسیس شهر قم، مردم این شهر را بعنوان یاران حضرت مهدی(عج) بشمار آورده اند و دوستی و محبت مردم این شهر نسبت به حضرت مهدی(عج)، قبل از ولادتِ آن حضرت معروف بوده است.

برخی روایات دلالت دارد که، بلا و گرفتاری از اهل قم دور است و خداوند سبحان کسانی را که بدخواهِ این شهر باشند، نابود می گرداند.

البته، این بدین معنا نیست که به اهل قم اصلاً بدی نمی رسد، بلکه ممکن است برخی مشکلات بر آنان وارد شود، ولی خدای بزرگ، آن دشواری و بلا را از آنان دور نگه داشته و با الطاف گوناگونِ خویش آنها را یاری می فرماید، که از بارزترین آنها، نابود کردنِ سرکشان و متجاوزین و مشغول نمودنِ آنان به گرفتاریهایی است که، به اهل قم نپرداخته و بطور کلی از آنها یاد هم نمی کنند.

اهل مشرق و پرچمهای سیاه:

کسانی هستند که از مشرق بپا خاسته و مقدمهء حکومت جهانی پیشوای خود حضرت مهدی(عج) را مهیّا می نمایند. در پی به قدرت رسیدن همین افراد است که امام(ع) ظهور می کند و آنان درفش خود را تسلیم آن حضرت می نمایند.

مراد از اینکه گروهی از مشرق خروج می کنند و دارای درفش های سیاه اند، ایرانیان می باشند.

نهضت و قیام آنان که با دشمنی جهانیان و نبردی که در آن پیروز می شوند، روبرو خواهد شد و بعد از آن حضرت مهدی(عج) ظهور می کند.

نکتهء بعدی این است که درفش آنان پرچم هدایت است؛ یعنی حکومت و دولت آنان ماهیتی دینی و صحیح دارد، عملکرد و اهدافی که دنبال می کنند با احکام اسلام و اهداف مقدس آن هماهنگ است، بگونه ایکه اگر مسلمانی با آن همکاری کند به وظیفهء شرعی خود عمل نموده و تکلیف از او ساقط است.

پرچمهای خراسان تا قدس:

*درفش هایی سیاه از خراسان خروج می کند که هیچ چیز قادر به برگرداندنِ آنها نیست تا اینکه در ایلیاء به اهتزاز درآیند.*

معنای روایت بالا روشن است؛ زیرا حاکی از تحرّکِ نظامی و پیشرویِ نیروها از ایران به سوی قدس است، که بیت ایل و ایلیاء نیز نامیده می شود.

ابن کثیر در نهایهء خود حاشیه ای را بر این روایت نقل کرده که:*این درفش ها آنهائی نیست که بوسیلهء ابومسلم خراسانی برافراشته و حکومت بنی امیّه را برانداخت، بلکه مراد درفش های سیاه دیگری است که برای همراهی حضرت مهدی(عج) می آید.*

گرچه روایت، ماجرای درفش های سیاه را مختصر آورده است امّا در عین حال بشارتِ رسیدن به هدف را، هر چند که ناگواریها و دشواریها در راه رسیدن آنها به قدس باشد، داده است.

زمان این واقعه در روایت ذکر نشده است، امّا برخی از روایاتِ دیگر می گوید: رهبری این درفش ها بعهدهء شعیب بن صالح است. مراد از این حرکت به طرف قدس، هجوم و حملهء حضرت مهدی(عج) برای آزادی فلسطین و قدس است.

روایت طالقان:

پیرامون این روایت، حدیثی از منابع اهل سنّت، از حضرت علی(ع) نقل شده است که فرمود:

*خوش بحال طالقان، خداوندِ متعال دارای گنجهایی در آنجاست که نه از طلاست و نه از نقره. اما در آن خِطّه مردانی وجود دارند که خدا را آنطور که شایستهء معرفت است شناخته اند و آنان، یاران مهدی در آخرالزمان می باشند.*

و در روایتی دیگر: *مبارک باد مبارک باد بر طالقان.*

بنظر می رسد، مراد از طالقان در این روایت و در روایات دیگر منطقه ای است در رشته کوههای البرز در صدکیلومتری شمال غرب تهران.. و منطقه ای است که از تعدادی روستا تشکیل شده و به نام طالقان مشهور است، والّا در آنجا شهری بزرگ وجود ندارد. قابل ذکر است که در منطقهء طالقان ویژگیهای زیادی از صفا و صمیمیت و تقوی و علاقهء به قرآن و آموختن آن به دیگران وجود دارد که بگونه ای سنّتی از قدیم رائج بوده است.

امّا بعد از بررسی روایاتِ مربوط به طالقان، آنچه بنظر می رسد این است که مراد از اهل طالقان، اهل ایران است نه خصوص منطقهء جغرافیائی طالقان، امّا اینکه امامان(ع) اهل طالقان را بنام منطقهء آنان نامیده اند از جنبهء ویژگیهای جغرافیائی و خصوصیات اخلاقی و دینی اهالی آن سامان است.

روایاتِ مربوط به طالقان، از مجموعه ای از یارانِ حضرت مهدی(عج) سخن می گوید، اما تعداد آنها را مشخص ننموده است. بنابراین آیا این مجموعه، جمعیت انبوه یاران و لشکریان وی هستند و یا فقط یاران خاص آن بزرگوار..؟

آنچه از روایات ذکرشدهء در منابع اهل سنّت استفاده می شود این است که آنان اصحاب و یارانِ خاص آن حضرتند. اعتقاد آنان نسبت به حضرت مهدی(عج) عمیق و علاقهء آنان به آن حضرت فوق العاده زیاد است، ایرانیان دارای چنین صفاتی هستند و همین اوصاف ایجاد موجی از عشق و علاقه در بین جوانانِ آنها نموده است


دوستان  اگه نظري  وسوالي يا   مطلب جديدي  در اين مورد داريد بگيد استفاده كنيم ...  ممنون