پاسخی به جناب آقای ظریف:

دیپلماسی برجام یا میدان اقتدار شیعی/

تحلیل «حدیثی» حضور نظامی «ایران و مقاومت شیعی» در جنگ سوریه و فتنه شام قبل ظهور

بعد از صحبت‌های جناب آقای ظریف وزیرخارجه دولت حسن روحانی و نیز سابق بر این، انتقاد برخی «حامیان» آقای احمدی‌نژاد از چرایی حضور نظامی ایران در فتنه شام و جنگ سوریه، ضرورت و اهمیت بررسی ابعاد این موضوع، دو چندان است.

گروه معارف رجانیوز: شبکه «ایران اینترنشنال» یک فایل تقطیع شده از آقای ظریف را به صورت اختصاصی و برای اولین بار منتشر کرد. برخی تحلیل‌گران معتقدند انتشار این صوت از سوی دشمنان در راستای تداوم حاشیه‌سازی بعد از گذشت هشت سال از تلاش نافرجام برجام است. زیرا از یک طرف آمریکا همه تحریم‌ها را «بالمرۀ» لغو نمی‌کند و از طرف دیگر فشارها و نامه‌نگاری‌ها برای امتیاز دادن بیشتر هم نتیجه نداده است.

البته در شش سال قبل (سال 94) در نوشتاری مستقل بیان گردید: «هرچند ممکن است بین دولت فعلی ایران و کشورهای غربی درباره «پرونده هسته‌ای ایران» توافقی متزلزل بر روی کاغذ حاصل شود. اما با توجه به مبانی نظری و اعتقادی سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه و با رسوخ اندیشه توراتی در سیاستمداران حاکم بر آمریکا و نفوذ قدرت یهود صهیونیسم که ریشه در الهیات جنگ هسته‌ای آرماگدون دارد، ماراتن انرژی هسته‌ای ایران به پایان نخواهد رسید».[1]

در این مصاحبه، جناب ظریف به انتقاد از شهید سلیمانی و سیاستهای منطقه‌ای ایران و جنگ سوریه نیز پرداخته است. ضروری است بعد از صحبت‌های جناب آقای ظریف وزیر خارجه دولت حسن روحانی و نیز سابق بر این، انتقاد برخی «حامیان» آقای احمدی‌نژاد از چرایی حضور نظامی ایران در فتنه شام و جنگ سوریه، ابعاد این موضوع، بررسی شود.

البته تحلیل سیاسی و بررسی ابعاد جامع دیدگاه حامیان آقای احمدی نژاد، نیازمند نوشتاری مستقل است اما اکنون به دلیل انتشار «فایل صوتی» آقای ظریف[2] و انتقاد از شهید سلیمانی و سیاست ایران در جنگ سوریه، به اذعان خود جناب آقای ظریف هرچند در برخی موارد «نرم‌افزار ذهنی» دیپلماسی وزارت خارجه با دیپلماسی «میدانی» شهید سلیمانی تفاوت‌هایی داشته است اما اکنون موجب سوءاستفاده دشمن گردیده است:

غافل از اینکه رسالت دیپلماسی «برجام»، کنترل سیاست «میدانی» ایران نماد اقتدار شیعی در منطقه است. در واقع مطرح کردن دوگانه «دیپلماسی» و «میدان» اشتباه است. اساسا اتکای دیپلماسی به نیروی نظامی است زیرا معادلات بین‌المللی بر قدرت بنا شده است. و فراموش نشود غنی‌سازی 20 درصد و افزایش نفوذ منطقه‌ای ایران آنگاه غربی‌ها مجبور به قبول انتخاب دیپلماسی شدند. لکن این اختلاف‌نظر آقای ظریف در واقع به اختلاف مبانی، بازگشت دارد و سوال این است: چرا «سیستم عامل» حلقه نیویورک در شرایط جنگی، همچنان سیگنال مذاکره صادر می‌کند.[3]

تحلیل سیاسی حضور نظامی «ایران و مقاومت شیعی» در جنگ سوریه

سال 2011-2012: آغاز فتنه شام...................