اولین و مشهورترین شرط پایان غیبت امام عصر

اولین و مشهورترین شرط پایان غیبت امام عصر

ما در زمان غیبت وظایفی داریم و باید عمل کنیم تا شرایط ظهورش فراهم گردد، فرموده‌اند: تا حدّاقل سیصد و سیزده نفر از بندگان صالح و مخلص جمع نشوند، او ظهور نخواهد کرد!
عقیق: اوّلین و مشهورترین شرطی که برای پایان یافتن دوران غیبت امام مهدی علیه السّلام مطرح می‌شود این است که یاران بااخلاصی به تعداد اصحاب جنگ بدر برای آن حضرت فراهم شوند. به طوری‌که اگر یاران ایشان به این تعداد نرسد، ظهور نخواهند فرمود . می‌گویند:

ما در زمان غیبت او وظایفی داریم و باید عمل کنیم تا شرایط ظهورش فراهم گردد، فرموده‌اند: تا حدّاقل سیصد و سیزده نفر از بندگان صالح و مخلص جمع نشوند، او ظهور نخواهد کرد!

گاهی هم گفته می‌شود:

«. . . بشر از حضور فعّال آن حضرت در محرومیّت باقی بماند، تا آن زمان که از نسل پاکان، یاران حضرت بقیّة اللّه الاعظم به وجود آیند و آن حضرت را اقامه کنند.»

یاران امام علیه السّلام از انسیان، بی‌شمار است؛ مانند یمانی با لشکرش و خراسانی با سپاهش و سید حسنی با یارانش و گیلانی با اعوانش و جعفری با جمعیّتش و شعیب بن صالح با بیرق‌های سیاهش،   سایر احزاب شیعه که در آن سال قیام خواهند کرد و یا آنان که بعد از خروج به لشکرش ملحق می‌شوند، ولی آن‌چه که لازم به ذکر است، یاران خاصّ او است که در هنگام ظهور و بیعت و خروج همراه امام علیه السّلام خواهند بود.

یاران بر دو قسم است؛ یکی خاصّ الخاص که سی‌صد و سیزده نفرند و خاص که ده‌هزار نفرند، فرق این دو قسم از چند جهت است.

دسته اوّل از طرف امام علیه السّلام در نواحی مختلف زمین در هنگام خروج و جنگ، فرمانداران و امرا (حکّام و علمدار) خواهند بود «. . . یارانش سی‌صد و سیزده نفر برای او آماده می‌شوند، آنان پرچمدارانند      [ پنجاه نفراز این تعداد زن هستند.] »

اما دستۀ دوّم، تا زمانی که گروه اوّل در مکّه گرد هم نیایند، خود را ظاهر و آشکار نمی‌کند و در مسجد الحرام برای اخذ بیعت حاضر نمی‌شود، ظهور و بیعت بر اجتماع دستۀ اوّل خواهد شد، اما دستۀ دوّم این‌گونه نخواهد بود.

پیش از بیعت همگانی، از عده‌ای از گروه اوّل بیعت خصوصی اخذ خواهد شد و آن‌ها اطراف امام علیه السّلام را خواهند گرفت و از او دفاع خواهند نمود، اما گروه دوّم در بیعت عمومی و یا بعد از آن جمع خواهند شد.

البتّه هردو گروه اشخاص معیّنی هستند که نام و نام پدرانشان و نام محلهایشان در کتابی مسطور و در نزد آن حضرت و ائمّه اطهار علیهم السّلام مانند اصحاب سیّد الشهدا علیه السّلام محفوظ است.

به عبارت دیگر امتیاز آن‌ها در این است که باید سی‌صد و سیزده تن جمع شوند تا حضرت خود را آشکار سازد و آن‌ها فرماندهان و پرچمدارانند و ده‌هزار نفر هم باید باشند تا از مکّه بیرون شده و خروج نماید و آن‌ها برگزیدگان سری دوّم هستند، نه این‌که انصار و یاران امام، منحصر به این افراد است و نه وجود سی‌صد و سیزده تن در اصل ظهور آن حضرت مدخلیّت داشته باشد، بلکه اجتماع آن‌ها در بروز و ظهور مدخلیّت دارد؛ چون ظهور آن حضرت، به انقضای مدّت معیّن و سرآمد حکمت و تحقق شرایط و ظهور علامات بستگی دارد؛ زیرا برای غیبت مدّتی و برای حجاب مصلحتی و ظهور را شرایطی هست.

پس امام در روز اوّل ظهور با سی‌صد و سیزده نفر به تعداد ارتش بدر، به عنوان فرماندهان و با ده‌هزار سرباز خاص شروع خواهد کرد.

منبع:مهر

آیا یهود و یهودیان، ظهور منجی آخرالزمان را قبول دارند؟

آیا  یهود و یهودیان، ظهور منجی آخرالزمان را قبول دارند؟

او از دریا تا دریا و از نهر تا به اقصا زمین، سلطنت خواهد کرد. تمامی  ملوک، با او کرنش خواهند کرد و تمامی امم او را بندگی خواهند کرد، زیرا،  فقیر را وقتی که فریاد می کند و مسکین که نصرت کننده ندارد، خلاصی خواهد  داد. و به ذلیل و محتاج، ترحم خواهد فرمود و جان های مسکینان را نجات خواهد  داد.   

 آیا  یهود و یهودیان، ظهور منجی آخرالزمان را قبول دارند؟

در کتاب تورات و ملحقات آن، بشارات زیادی درباره آمدن موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخرالزمان آمده است که به قسمتی از آن اشاره می شود: الف: بشارت ظهور در زبور داوود در بیش از ۳۵ بخش از مزامیر صد و پنجاه گانه، نوید ظهور آن موعود امم و منجی عالم موجود است: زیرا که شریران منقطع می شوند؛ امّا متوکلان به خداوند، وارث زمین خواهند بود، چون که بازوهای شریران شکسته می شود و خداوند، صدیقان را تکیه گاه است. خداوند، روزهای صالحان را می داند و میراث ایشان ابدی خواهد بود. صدیقان، وارث زمین شده، ابداً در آن ساکن خواهند شد، امّا عاصیان، عاقبت، مستأصل و عاقبت، شریران، منقطع خواهند شد.(۱) از دریا تا دریا و از نهر تا به اقصا زمین، سلطنت خواهد کرد. تمامی ملوک، با او کرنش خواهند کرد و تمامی امم او را بندگی خواهند کرد، زیرا، فقیر را وقتی که فریاد می کند و مسکین که نصرت کننده ندارد، خلاصی خواهد داد. و به ذلیل و محتاج، ترحم خواهد فرمود و جان های مسکینان را نجات خواهد داد.(۲) قوم ها را به انصاف داوری خواهد کرد. آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد.(۳)
ب: بشارت ظهور در کتاب اشعیای نبی در بخشی از کتاب، خداوند، قریب الوقوع بودن تحقّق عدالت خویش را وعده می دهد و مؤمنان را به اجرای عدالت فرا می خواند و می گوید: انصاف را نگاه بدارید، عدالت را جاری کنید، زیرا که آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من، نزدیک است.(۴) آن گاه، انصاف، در بیابان، ساکن خواهد شد و عدالت، در بوستان مقیم خواهد گردید و عمل عدالت سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینان خاطر خواهد بود تا ابدالآباد. و قوم من، در مسکن، سلامتی و در مساکن مطمئن و در منزل های آرامی، ساکن خواهند شد.(۵)
ج: بشارت ظهور در کتاب زکریای نبی در آن روز، یهوه(خدا) بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود و در آن روز، یهوه واحد خواهد بود و اسم او واحد.(۶)
د: بشارت ظهور در کتاب دانیال نبی امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده، خواهد برخاست و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امتی به وجود آمده است تا امروز، نبوده و در آن زمان، هر یک از قوم تو که در دفتر مکتوب یاد شود، رستگار خواهد شد و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده اند، بیدار خواهند شد، امّا اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی. و حکیمان، مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری می کنند، مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد. امّا تو ای دانیال! کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر، مهر کن. بسیاری به سرعت تردد خواهند کرد و علم افزوده خواهد گردید خوشا به حال آن که انتظار کشد!(۷)
ه: بشارت ظهور در کتاب حبقوق نبی اگر چه تأخیر نماید، برایش منتظر باش، زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد، بلکه جمیع امت ها را نزد خود جمع می کند.(۸)
پی‌نوشت‌ها: ۱٫ کتاب مزامیر، مزمور ۳۷، بندهای ۳۸ – ۹٫ ۲٫ همان، مزمور، ۷۲٫ ۳٫ همان. ۴٫ کتاب اشعیای نبی، باب ۵۹٫ ۵٫ همان، باب ۳۲٫ ۶٫ کتاب زکریای نبی، باب ۱۴٫ ۷٫ کتاب دانیال نبی، باب ۱۲٫ ۸٫ کتاب حبقوق نبی، فصل ۲، بندهای ۳٫ منبع: حوزه نت

رویکرد مسیحیت و غرب به معنویت و مهدویت

رویکرد مسیحیت و غرب به معنویت و مهدویت

تجلی حضرت مریم(س) و ذکر علائم ظهور سید احمد رضا یکانی فرد در شماره قبل ماهنامه تحت عنوان «رویکرد غرب و مسیحیت به معنویت و مهدویت » در مورد الهاماتی که هر از چندی در اروپا و غرب رخ می دهد و نیز از مکانهایی چون «مجوگوریه » (1) ، «کوههای راکی » و غیره سخن به میان آوردیم.   

  

 شاید یکی از جالب توجه ترین تجلیاتی که در این میان صورت گرفته است تجلی حضرت مریم ، علیهاالسلام، در ناحیه «مجوگوریه » بر پدر روحانی عالیجناب «گبی » باشد. در این تجلی حضرت مریم ، علیهاالسلام، پس از ذکر مطالبی خطاب به پدر روحانی به ارائه نشانه ها و علائم چندی درباره ظهور حضرت عیسی ، علیه السلام، می پردازد که در انجیل نیز آمده است اما نسبت به آنها بی توجهی شده است.
در این مقاله برآنیم تا پس از توضیح مختصری در مورد ناحیه «مجوگوریه » و زمان رویداد این تجلی به اصل مطلب بپردازیم.
«مجوگوریه » نام روستایی در ناحیه بوسنی هرزگوین - یوگسلاوی سابق - است. این روستا در سی مایلی جنوب «موستار» واقع شده است. در این ناحیه چندین بار تجلیاتی صورت گرفته است که تنها یکی از آنها خطاب به پدر «گبی » بوده است و در موارد دیگر مثلا در تاریخ بیست و چهارم ژوئن 1981 دو دختر به نامهای «ایوانکار» (2) و «ماریانا» (3) تجلی حضرت مریم ، علیهاالسلام، را بر بالای تپه ای مشاهده نمودند و حضرت مریم خطاب به آن دو دختر فرمود:
«من آمده ام تا به شما بگویم که خدایی در جهان وجود دارد، او آکنده از حس زندگی صلح و آرامش است و شما باید به او روی آورید.»
می فرمایند: «در کمال آرامش روحی شما را به فراگیری تعلیمات خود می خوانم. در این روز آخر سال میلادی گردهم آیید، نماز به پای دارید و به سخنان مادر آسمانیتان گوش فرا دهید که در واقع پیام آور این واپسین لحظات است. اوقات خود را در جنجال و هیاهو به پایان مبرید، آرام باشید و به تفکر بپردازید; من بارها به شما یادآور شده ام که آخرالزمان نزدیک و بازگشت عیسی مسیح ، علیه السلام، نیز قریب الوقوع است، اکنون می خواهم شما را در درک و فهم علایمی که در کتب مقدس در مورد بازگشت و رجعت شکوهمند عیسی وجود دارد یاری رسانم. این علایم بوضوح در انجیل بویژه در نامه های «پطرس مقدس » و «پولس مقدس » که در این ازمنه به صورت حقایق جلوه گر شده ذکر گردیده است ...» (4)
حضرت مریم ،علیهاالسلام، در ادامه به کشیش «استفانو» درباره علایم آخرالزمان می فرمایند: اولین علامت ظهور ، گسترش گناهان و عقاید نادرست است که موجب از بین رفتن ایمان و بروز الحاد می گردد. این عقاید نادرست از طریق آموزگاران مذهبی دروغین و عالمانی که اعتقاد درستی به کتب آسمانی ندارند روی می دهد. بدعتهای مخرب بر اساس همین عقاید نادرست و بهانه های بشری پایه گذاری می شود. بنابراین در چنین زمانی ایمان رخت بربسته و الحادی بزرگ همه جا را فرا گرفته است.
«نگذارید هیچ کس به هیچ عنوانی شما را فریب دهد زیرا بسیاری افراد در پی فریب عده دیگری هستند (پیامبران دروغین)» (انجیل متی; 24، 5-4)

ادامه نوشته